Recenzja komiksu: Ultimate Wolverine #6 – introspekcja, symbolika i odrobina nostalgii

 

Ultimate Wolverine #6 to numer, który zdecydowanie wyróżnia się na tle wcześniejszych odsłon serii, choć nie bez problemów. Chris Condon oraz gościnny artysta w tym wydaniu podjęli odważną próbę odświeżenia narracji o Logan’ie, jednocześnie balansując między klasycznym wizerunkiem Wolverine’a a bardziej introspektywnym, psychologicznym podejściem do jego historii. Efekt końcowy jest ciekawy, przemyślany, ale nie pozbawiony drobnych niedociągnięć, które obniżają ostateczną ocenę.

Pierwsze wrażenia – Logan w więzieniu

Numer otwiera scena, w której Logan znajduje się w więzieniu. Pierwsze spojrzenie na jego postać w tym kontekście może nieco rozczarować artystyczne przedstawienie pokazuje go jako niskiego i krępego mężczyznę, podczas gdy dotychczas byliśmy przyzwyczajeni do wysokiej, smukłej sylwetki, podkreślającej jego zwinność i szybkość. Na początku trochę odciągało to uwagę od historii, ale szybko na ratunek przychodzi scenariusz.

Scenariusz ratuje całość

Pisanie Condona zdecydowanie nadrabia niedoskonałości w szkicach. Numer wykorzystuje interesujące, zdekonstruowane podejście do historii Wolverine’a, w tym scenę „odwiązania” go z pomocą Legionu. Historia Legionu, opowiedziana przez Hanka McCoya w formie bogatej ekspozycji, początkowo może wymagać wysiłku przy czytaniu (zwłaszcza dla starszych czytelników), ale doskonale wprowadza tę postać w narrację i pozwala zrozumieć, jak jej obecność pomaga Loganowi w odzyskaniu samego siebie.

Terapeutyczna podróż bohatera prowadzi do uwolnienia Logana, a moment kulminacyjny sprawia, że czytelnik z niecierpliwością czeka na kolejny numer. Dialogi są przemyślane, nie rozwlekają się, a introspekcja Logana nadaje historii emocjonalnego ciężaru, który idealnie pasuje do jego złożonej historii.

Zmiana artystyczna i jej znaczenie

Wizualnie numer oznacza wyraźny zwrot w stosunku do dotychczasowej, mrocznej i intensywnej estetyki serii. Rysunki są miększe, niemal marzycielskie, ale wciąż czytelne. Ten zabieg świetnie współgra z refleksyjnym tempem narracji, w której Logan przegląda fragmentaryczne wspomnienia i mierzy się ze swoją rozdrobnioną tożsamością. Gościnny artysta sprawdził się tu znakomicie jego styl podkreśla mentalną podróż bohatera i różni się od standardowego, mrocznego tonu serii, dodając numerowi świeżości.

Motywy biblijne i symbolika

Numer nie unika ambitnych tematów. Wątek biblijny, zwłaszcza odniesienia do Legionu, jest czytelny i mocno przemyślany: język łańcuchów, wolności i odkupienia przywołuje sceny z Ewangelii Marka, gdzie człowiek opętany przez demony zostaje uwolniony przez Chrystusa. Jednak reinterpretacja Condon’a zmienia centrum narracji to Legion staje się przewodnikiem, który prowadzi innych do pełni, nie poprzez wydalanie ciemności, ale przez jej opanowanie. Odkupienie przesuwa się więc z boskiej łaski na proces samointegracji, co nadaje historii wyraźnie jungowski wymiar.

Symbolika jest mocna i świadoma, a jej przesłanie pozostaje subtelnie odmienne od tradycyjnej lektury biblijnej: uwolnienie nie dokonuje się dzięki Chrystusowi, lecz dzięki własnej pracy nad sobą i wsparciu tych, którzy już „przeszli tę drogę”.

Odświeżenie postaci – czy jest wystarczająco unikatowo?

Część krytyki skierowana jest na podobieństwa Ultimate Wolverine do jego klasycznej wersji z 616. Choć Logan nie jest tu rosyjskim agentem, a jego historia Weapon X jest znana, sam numer pokazuje, że zmiany w innych postaciach i relacjach wprowadzają świeży kontekst. Legion, Kitty, Sabretooth – wszyscy dostają ciekawe reinterpretacje, które nadają historii unikatowego smaku.

Conlon udowadnia, że nawet przy zachowaniu znanych estetyk można skupić się na szczegółach fabuły, wplatając postacie poboczne w główny wątek, co czyni numer interesującym i spójnym. Scena mentalnej walki Logana, jego ucieczka z więzienia własnego umysłu oraz odzyskiwanie prawdziwego „ja” pokazują, że to opowieść o przyjaźni, wsparciu i radzeniu sobie ze stresem psychicznym bardzo aktualny i potrzebny przekaz.

Wrażenia końcowe

Numer świetnie sprawdza się jako introspekcyjna podróż Logana, łącząc klasyczne cechy Wolverine’a z nowym, refleksyjnym tonem. Nie wszystkie pomysły są perfekcyjne początkowa estetyka Logana wymaga przyzwyczajenia, a niektórzy czytelnicy mogą uznać tę wersję za zbyt zbliżoną do 616. Mimo to Ultimate Wolverine #6 dostarcza wciągającej historii, ciekawych reinterpretacji postaci i refleksyjnego spojrzenia na temat odkupienia, pamięci i psychologicznej integracji.

Moja Ocena: 7/10

Plusy:

+Przemyślany, introspekcyjny scenariusz z ciekawym podejściem do mentalnej podróży Logana

+Gościnny artysta wprowadza świeży, marzycielski styl, który współgra z fabułą

+Mocna symbolika biblijna i psychologiczna, reinterpretująca klasyczne wątki

+Interesujące reinterpretacje postaci pobocznych – Legion, Kitty, Sabretooth

+Dialogi zwięzłe, niosące emocjonalny ciężar i pasujące do historii

Minusy:

-Początkowa prezentacja fizyczna Logana może dezorientować czytelników

-Niektórzy mogą uznać, że Ultimate Wolverine jest zbyt podobny do wersji 616

-Historia może sprawiać wrażenie skierowanej głównie do fanów klasycznych X-Men

-Niektóre fragmenty ekspozycji – trudna czcionka przy opisie Legionu